Assalamualaikum,
Hari nie totally tak de mood. Kepada si dia, memang aku akan update blog nie dengan meluahkan apa yang aku rasa. Lagipun itulah sebabnya aku buat blog. Untuk tulis apa yang aku rasa semua. Bukan sekadar perhiasan je.
Saya nak mintak maap la kalau saya komen pape yang buat awak marah. Tapi saya tak pernah nak main-mainkan awak. Awak ada tanya kenapa saya buat macam tuu kan(komen2 tuu semua)? Bukan saya sengaja nak sakitkan hati awak dengan komen yang macam tu. Tak pernah terlintas pun.
Awak pun ada tanya kenapa bila dengan awak, saya msg pun kurang. Saya bukan tak pernah bagitahu. Pernah kan. Tapi awak selalu tak amik endah apa yang saya cakap. Apa yang saya bagitahu awak selalu lupa.
Saya tahu saya salah bab komen-komen tu walaupun saya sendiri tak dapat kawal apa yang orang lain pikir and tulis. Tapi bila sampai bab kenapa saya tak selalu msg awak, awk kena ingat balik apa yang saya pernah bagitahu awak.
Antara cinta kepada kekasih dengan agama kita. Awak tahu apa yang saya cakapkan k. Sebab tu saya tak selesa nak msg dengan awak banyak-banyak. Saya rasa macam semua yang saya buat nie tak betul. Awak tak rasa apa-apa ker? Saya tahu awak selalu guna alasan yang awak memang panas baran semua. So? Lagi dunia boleh berubah takkan awak tak boleh? Dari seorang budak kecik awak pun dah berubah kepada seorang yang dah boleh kawen dah pun. So bile masa awak tak boleh berubah?
Saya cuma harap awak paham apa yang saya rasa. Memang saya ada salahnya. Banyak yang saya buat silap. Cuma jangan awak buat saya rasa menyesal dengan hubungan kita nie. Saya tak sempurna. Setiap orang pernah buat salah. Awak pun sama. Parents kita, kawan-kawan, semua orang pernah buat salah.
Yang paling saya sedih sebab bila saya terangkan pe saya rasa, awak perli dan tak nak paham. Awak akan kaitkan dengan kesilapan saya yang dulu. Okey, FINE. Saya memang jahat dulu. MACAM AWAK. Cuma bezanya kita buat silap yang berlainan k.
Awak nak sangat jadi macam 'KAWAN' awak tuu kan? Buat awek die macam tu. Kawan-kawan yang lain semua tak suka awak, pinggirkan awak, benci tengok awak, parents lak tak suka tengok kita. Macam tu???
Saya sedih dan saya memang malas nak cakap pape lg sebab saya BERIBU kali cakap benda yang sama. Saya memang penat. Penat sebab awak selalu buat saya rasa bersalah. Tiap kali jumpa awak, saya cuba elakkan rasa tuu tapi awak lak? Tak pernah nak berhenti.
Awak boleh jaja cerita dan kemarahan awak tuu kat semua orang. Malukan saya semua. Tapi Allah tahu apa yang berlaku sebenarnya. Saya tak takut pun sebab kalau dah takdir hidup macam nie, saya redha wak. Apa yang berlaku mesti ada hikmahnya.
Saya seriusss penat sebab berbelah bagi. Bila awak baca apa yang saya tulis nie, saya bukannya cakap saya tak buat salah. Salah saya memang banyak. Saya komen dengan orang lain, saya tak berterus terang dengan awak sejak awal-awal lagi. Tapi saya rasa saya dah banyak kali cakap dengan awak. Benda yang sama. Berulang kali. Sampai saya kadang-kadang fed-up. Fed-up menjadi diri saya yang malang nie.
Macam yang saya cakap, kalau awak berani nak malukan saya...Saya tak teragak-agak jatuhkan awak sama. Sebab kita sama-sama buat silap. Cuma masalahnya saya sedar silap saya. Tapi awak tak. Saya bukan ugut awak tapi saya cuma ingatkan awak je. Ingat Umi, Abah, Adik-adik awak, dan 'adik-beradik' awak tuu. Lagi-lagi abang awak.
Sekarang saya memang dah tak kisah. Deal ke pe ke.. Saya rasa hidup saya nie memang tak de maknanya langsung. Saya pun memang malas nak hidup lagi kalau kena jadi hamba orang. Boneka? Maybe. Macam pinocchio. Kayu semata.
Lepas nie awak mesti datang mengamuk kat saya lagi. As usual.... Dah dapat agak dah. Kalau nak kata tak sayang, saya memang sayang awak. Tapi kalau sayang masti macam nie ker? Kena ikut apa yang laki tuu cakap. Nikah pun belum, tunang jauh sekali tapi kena jadi hamba je?
Awak tak jahat. Saya memang sayang awak. Awak banyak tolong bila saya susah. Tapi macam nie ker cara nak balas jasa orang tuu? Kena ikut je apa die cakap. Terima kasih atas semua yang awak bagi kat saya. Saya tak tahu nak buat macam ne lagi. Perasaan saya pun dah sama macam pinocchio. Tak penting untuk awak amik tahu lagi. Tak guna dah. Saya macam dah mati pun. Mati dalam hipokrit yang awak bina untuk saya. Terima kasih banyak-banyak.
Bila awak cakap saya bajet good-good je, pernah awak pikir tak sape je yang selalu cakap macam tu?? Awak je k. Saya rasa saya nie tak pandai pun. Saya mengaku kelemahan saya. Apa yang saya dapat tuu bukan saya curik? Rezeki saya. Saya dapat apa yang saya patut dapat. Saya tak pernah menjaja cerita result saya. Bagi saya tuu cuma atas sekeping kertas je. Saya tak bangga pun. Kalau awak masih pikir saya macam tuu, awak sememangnya tak pernah kenal siapa saya!
Hari nie totally tak de mood. Kepada si dia, memang aku akan update blog nie dengan meluahkan apa yang aku rasa. Lagipun itulah sebabnya aku buat blog. Untuk tulis apa yang aku rasa semua. Bukan sekadar perhiasan je.
Saya nak mintak maap la kalau saya komen pape yang buat awak marah. Tapi saya tak pernah nak main-mainkan awak. Awak ada tanya kenapa saya buat macam tuu kan(komen2 tuu semua)? Bukan saya sengaja nak sakitkan hati awak dengan komen yang macam tu. Tak pernah terlintas pun.
Awak pun ada tanya kenapa bila dengan awak, saya msg pun kurang. Saya bukan tak pernah bagitahu. Pernah kan. Tapi awak selalu tak amik endah apa yang saya cakap. Apa yang saya bagitahu awak selalu lupa.
Saya tahu saya salah bab komen-komen tu walaupun saya sendiri tak dapat kawal apa yang orang lain pikir and tulis. Tapi bila sampai bab kenapa saya tak selalu msg awak, awk kena ingat balik apa yang saya pernah bagitahu awak.
Antara cinta kepada kekasih dengan agama kita. Awak tahu apa yang saya cakapkan k. Sebab tu saya tak selesa nak msg dengan awak banyak-banyak. Saya rasa macam semua yang saya buat nie tak betul. Awak tak rasa apa-apa ker? Saya tahu awak selalu guna alasan yang awak memang panas baran semua. So? Lagi dunia boleh berubah takkan awak tak boleh? Dari seorang budak kecik awak pun dah berubah kepada seorang yang dah boleh kawen dah pun. So bile masa awak tak boleh berubah?
Saya cuma harap awak paham apa yang saya rasa. Memang saya ada salahnya. Banyak yang saya buat silap. Cuma jangan awak buat saya rasa menyesal dengan hubungan kita nie. Saya tak sempurna. Setiap orang pernah buat salah. Awak pun sama. Parents kita, kawan-kawan, semua orang pernah buat salah.
Yang paling saya sedih sebab bila saya terangkan pe saya rasa, awak perli dan tak nak paham. Awak akan kaitkan dengan kesilapan saya yang dulu. Okey, FINE. Saya memang jahat dulu. MACAM AWAK. Cuma bezanya kita buat silap yang berlainan k.
Awak nak sangat jadi macam 'KAWAN' awak tuu kan? Buat awek die macam tu. Kawan-kawan yang lain semua tak suka awak, pinggirkan awak, benci tengok awak, parents lak tak suka tengok kita. Macam tu???
Saya sedih dan saya memang malas nak cakap pape lg sebab saya BERIBU kali cakap benda yang sama. Saya memang penat. Penat sebab awak selalu buat saya rasa bersalah. Tiap kali jumpa awak, saya cuba elakkan rasa tuu tapi awak lak? Tak pernah nak berhenti.
Awak boleh jaja cerita dan kemarahan awak tuu kat semua orang. Malukan saya semua. Tapi Allah tahu apa yang berlaku sebenarnya. Saya tak takut pun sebab kalau dah takdir hidup macam nie, saya redha wak. Apa yang berlaku mesti ada hikmahnya.
Saya seriusss penat sebab berbelah bagi. Bila awak baca apa yang saya tulis nie, saya bukannya cakap saya tak buat salah. Salah saya memang banyak. Saya komen dengan orang lain, saya tak berterus terang dengan awak sejak awal-awal lagi. Tapi saya rasa saya dah banyak kali cakap dengan awak. Benda yang sama. Berulang kali. Sampai saya kadang-kadang fed-up. Fed-up menjadi diri saya yang malang nie.
Macam yang saya cakap, kalau awak berani nak malukan saya...Saya tak teragak-agak jatuhkan awak sama. Sebab kita sama-sama buat silap. Cuma masalahnya saya sedar silap saya. Tapi awak tak. Saya bukan ugut awak tapi saya cuma ingatkan awak je. Ingat Umi, Abah, Adik-adik awak, dan 'adik-beradik' awak tuu. Lagi-lagi abang awak.
Sekarang saya memang dah tak kisah. Deal ke pe ke.. Saya rasa hidup saya nie memang tak de maknanya langsung. Saya pun memang malas nak hidup lagi kalau kena jadi hamba orang. Boneka? Maybe. Macam pinocchio. Kayu semata.
Lepas nie awak mesti datang mengamuk kat saya lagi. As usual.... Dah dapat agak dah. Kalau nak kata tak sayang, saya memang sayang awak. Tapi kalau sayang masti macam nie ker? Kena ikut apa yang laki tuu cakap. Nikah pun belum, tunang jauh sekali tapi kena jadi hamba je?
Awak tak jahat. Saya memang sayang awak. Awak banyak tolong bila saya susah. Tapi macam nie ker cara nak balas jasa orang tuu? Kena ikut je apa die cakap. Terima kasih atas semua yang awak bagi kat saya. Saya tak tahu nak buat macam ne lagi. Perasaan saya pun dah sama macam pinocchio. Tak penting untuk awak amik tahu lagi. Tak guna dah. Saya macam dah mati pun. Mati dalam hipokrit yang awak bina untuk saya. Terima kasih banyak-banyak.
Bila awak cakap saya bajet good-good je, pernah awak pikir tak sape je yang selalu cakap macam tu?? Awak je k. Saya rasa saya nie tak pandai pun. Saya mengaku kelemahan saya. Apa yang saya dapat tuu bukan saya curik? Rezeki saya. Saya dapat apa yang saya patut dapat. Saya tak pernah menjaja cerita result saya. Bagi saya tuu cuma atas sekeping kertas je. Saya tak bangga pun. Kalau awak masih pikir saya macam tuu, awak sememangnya tak pernah kenal siapa saya!
No comments:
Post a Comment